Bij een natuuronderzoek kan de aanwezigheid van beschermde soorten worden vastgesteld. Het compensatiebeginsel schrijft voor dat er geen ruimtelijke activiteiten in beschermde gebieden mogen plaatsvinden, tenzij daar noodzaak toe is: het zogenaamde ‘nee, tenzij’-principe. Dit houdt in dat een afweging moet worden gemaakt tussen nut en noodzaak van de betreffende activiteit (bijvoorbeeld de aanleg van een weg) ten opzichte van de aantasting van natuur. De uitkomst van deze afweging bepaalt of een activiteit al dan niet mag doorgaan.
Indien bij het aantreffen van beschermde soorten de planvorming niet aangepast kan worden dan kan een ontheffing voor de flora- en faunawet dan wel voor de natuurbeschermingswet afgegeven worden. Hierbij dienen mitigerende of compenserende maatregelen vastgesteld te worden (bijvoorbeeld op basis van artikel 75 van de flora- en faunawet). Deze maatregelen moeten bij het indienen van een ontheffingsaanvraag duidelijk zijn.
Voorbeelden van mitigerende en compenserende maatregelen zijn het graven van een poel, het ophangen van een vleermuiskast of het aanbieden van een gelijkwaardig leefgebied.
Moet u mitigerende of compenserende maatregelen treffen voor een project, of wilt u weten of dit een mogelijke rol gaat spelen, dan kunnen wij u verder helpen. Samen met de betrokken partijen kunnen we kijken of en welke stappen doorlopen moeten worden.
Compensatie kan bestaan uit het verbeteren van de bestaande leefgebieden van planten- en diersoorten die schade ondervinden van het project, of uit het ontwikkelen van nieuwe leefgebieden.
Ten behoeve van natuurontwikkeling kunnen wij samen met u een visie ontwikkelen en deze vervolgens vertalen naar een praktische inrichtingsschets. Wij kunnen vervolgens het gehele project ecologisch begeleiden. Wij zijn gespecialiseerd in het zodanig inrichten dat er mogelijkheden ontstaan voor een hoge biodiversiteit.
Neem voor meer informatie contact met ons op. Klik hier voor onze contactpagina !